က်ဳပ္အိပ္မက္က လန္႔ႏိုးလာတာလား။ ႏိုးရာကလန္႔ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားတာလား။ အခ်ိန္တခဏကို ဘယ္လိုၿဖတ္သန္းခဲ႔သလဲဆိုတာ ေရရာတိက် က်ဳပ္မသိေပမဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္မွဳ ေစတသိတ္တရားတစ္ခုကေတာ႔ က်ဳပ္ရဲ႕အတိတ္မွာ သိမ္သိမ္ေမြ႔ေမြ႔ အိပ္ေပ်ာ္က်န္ရစ္ခဲ႔ပါၿပီ။
လမင္းကသေဘာမတူရင္ ဒီေရဆိုတာတက္ခြင့္မရိွပါဘူး။ ဒီေန႔ပူေနတဲ႔ေနကို ပိုမပူပါနဲ႔လို႔ ေၿပာလို႔မရသလို အရင္ေန႔ေတြက ရြာခဲ႔တဲ႔မိုးေတြကိုလည္း မရြာပါနဲ႔လို တားလို႔မရခဲ႔သလို 'သူမ' ဆိုတာ က်ဳပ္အတြက္ သဘာ၀တရားတစ္ခုလိုပါပဲ။ အရာရာေၿပာင္းလဲႏိုင္ခြင့္နဲ႔ သဘာ၀တရားအေပၚ အုပ္မိုးႏိုင္ခြင့္ဆိုတာ က်ဳပ္အတြက္ 'သူမ' ဆီမွာပဲရိွခဲ႔ပါတယ္။
အခ်စ္ဆိုတာဟာ အရမ္းႏူးညံ႔တဲ႔ အရာတစ္ခုၿဖစ္ၿပီး အရမ္းနက္ရွိဳးတဲ႔ အဓိပၸာယ္ေတြနဲ႔ ပီပီၿပင္ၿပင္ ေရာယွက္ေနတယ္တိုတာ က်ဳပ္ေၿပာၿပေနစရာ မလိုေတာ႔ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အခ်စ္ကို ပီပီၿပင္ၿပင္ နားလည္ဖို႔ဆိုတာ အရမ္းခက္ခဲပါလိမ္႔မယ္။ ေနာက္ခ်စ္တတ္ဖို႔ဆိုတာကလည္း အခ်စ္ကိုနားလည္ဖို႔ထက္ ပိုလို႔ခက္ခဲမယ္ ထင္ပါတယ္။ ဒီအရာေတြထက္ အခက္ခဲဆံုးက အခ်စ္ခံရသူက ခ်စ္တတ္သူထက္အခ်စ္ကို ပိုသိေနဖို႔ပါပဲ။ ဒီလို ရွဴပ္ေထြးလွတဲ႔အခ်စ္ကို နီးစပ္ခြင့္ရဖို႔ ၾကိဳးစားခဲ႔တဲ႔က်ဳပ္ဟာ က်ဳပ္ကိုယ္တိုင္မေၿဖႏုိင္တဲ႔ ေမးခြန္းေတြ ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုၿပန္ေမးရင္း ခုဆို ပူပူေလာင္ေလာင္နဲ႔ အသဲကြဲေနခဲ႔ပါၿပီ။
သူမ က်ဳပ္ကိုေၿပာဖူးပါတယ္ "က်ဳပ္ဟာ သူမရဲ႕အိုေအစစ္"တဲ႔။ အခ်စ္ဆိုတာ အိုေအစစ္လား အေလ႔က်ေပါက္တဲ႔ သစ္ေတာလား ကမ္းရိုးတန္းသစ္ေတာလား ဒါမွမဟုတ္ မုတ္သံုသစိေတာလား ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာေစာင့္ရတဲ႔ ရိုးမေတာေတာေတြလား။
သူမ က်ဳပ္ကိုေၿပာဖူးပါတယ္။ "က်ဳပ္ဟာ ေရနစ္ေနတဲ႔သူမအတြက္ ေကာက္ရိုးတစ္မွ်င္" ၿပီးေတာ႔ "သူမအတြက္ အတၱမရိွတဲ႔ လူသား" တဲ႔။ အတၱဆိုတာကို ဒီေန႔ထိ က်ဳပ္ေရေရရာရာ နားမလည္ေသးပါဘူး။ ဒါေပမဲ႔ အခ်စ္ဆိုတာ သူတစ္ဦး တစ္ေယာက္ဆီမွာ မွီတြယ္မွရမယ္ ဆိုရင္ေတာ႔ သူမ အတၱကိုပဲခ်စ္ရပါလိမ္႔မယ္။ ဒါေၾကာင့္သူမ မွန္ပါတယ္။
အခုဆို သူမမွာခ်စ္သူရိွတယ္ဆိုတာ မေန႔ညကတည္းက က်ဳပ္ကိုေၿပာခဲ႔ၿပီးပါၿပီ။ ၿပီးေတာ႔ ဒီေကာင္ေလး တစ္ေယာက္တည္းကိုပဲ ေရေရလည္လည္ ေၾကြတဲ႔အေၾကာင္းလည္း ၿဖည္႔ေၿပာသြားပါေသးတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ေနာက္သူမဆက္္ေၿပာတဲ႔စကားလံုးေတြက က်ဳပ္မယံုႏိုင္စရာေတြပဲၿဖစ္ ေနခဲ႔ပါတယ္။ "အခ်စ္ဆိုတာ သူ႔ဟာနဲ႔သူဆိုရင္ အရသာအရမ္းရိွတဲ႔ ပန္းသီးတစ္လံုးေပါ႔ ဒါေပမဲ႔ ဘ၀ဆိုတဲ႔ ေရခဲသတၱာထဲ ထည္႔လိုက္ေတာ႔ ခါးသက္သြားတတ္တယ္ဟ ငါေတာ႔ ကံမေကာင္းစြာပဲ ေစာေစာစီးစီး ခံစားေနရၿပီ ဘ၀တစ္ခုလံုးကို အေရာင္ေၿပာင္းေစႏိုင္တဲ႔ ပန္းသီးတစ္လံုးရဲ႕ အဆိပ္သင့္မွဳမ်ိဳးေပါ႔ဟာ"။ ဒါဆို သူမ မေပ်ာ္ခဲ႔ဘူးလား သူမလိုခ်င္တဲ႔ေပ်ာ္ရႊင္မွဳမ်ိဳး သူမပိုင္တဲ႔အခ်စ္ဆီမွာ မရိွတာလား။ က်ဳပ္နားလည္မိခဲ႔တဲ႔ ခ်စ္ၿခင္းဆီမွာက ၿငိမ္းခ်မ္းမွဳေတြ၊ သတၱိေတြ၊ ေမွ်ာ္လင့္ၿခင္ေတြ ။ က်ဳပ္သိတဲ႔ခ်စ္ၿခင္းဆီမွာ အခက္အခဲလို႔ ေဖာ္ၿပရမဲ႔ အခက္အခဲနဲ႔ အတားအဆီးလို႔ ေဖာ္ၿပရမဲ႔ အတားအဆီးဆိုတာမရိွဘူး။ အရမ္းခ်စ္ၾကတဲ႔ ခ်စ္သူႏွစ္ဦးဟာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္နဲ႔ ဒီဒုကၡဘံုၾကီးထဲက စစ္မွန္တဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းမွဳကို ရွာသြားရမွာ။ ဘယ္လိုေဘာင္ေတြမွ တန္႔မထားဘူး။ ကၽြမ္းက်င္တဲ႔ ပါရမီရွင္ ဂီတသမားတစ္ေယာက္လိုပဲ သူ႔အတြက္ စည္းေတြ၀ါးေတြ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြမလိုဘူး။
က်ဳပ္မ်ားမွားေနခဲ႔တာလား။ ဒီ႔ထက္ပိုၿပီး ေနာက္ဆံုး သူမက က်ဳပ္အား ရူးေစႏိုင္ေလာက္တဲ႔ စကားေလးတစ္ခြန္း ခ်န္ခဲ႔ပါတယ္။"နင္ငါ႔ကို ေပ်ာ္ရႊင္မွဳနဲ႔ အတူတူေနေစခ်င္ရင္ နင္လည္းငါ႔နဲ႔အတူ လိုက္ေနေပးရမယ္ ဘယ္လိုလဲ Promise ေနာ္" ။ က်ဳပ္ရဲ႕ခ်စ္ၿခင္းကို ၿငင္းပယ္လိုက္တဲ႔ သူမအတြက္ က်ဳပ္ကဘာမ်ားလုပ္ေပးႏိုင္မွာလဲ။ သူမခ်စ္သူရဲ႕ခ်စ္ၿခင္းဆီမွာ သြားရွာဖို႔ ေမ႔မ်ားေမ႔ေနတာလား။ ဒါမွမဟုတ္ သူမမွာ အခ်စ္ႏွစ္ခု ရိွတာလား။ ဒါမွမဟုတ္ သူမရဲ႕နွလံုးသားက က်ဳပ္ဆီမွာ သူမရဲ႕ခ်စ္ၿခင္းက သူမခ်စ္သူဆီမွာလား။ ေနာက္ ဒါမွမဟုတ္ရင္ သူမ ေလာဘၾကီးတာလား။ က်ဳပ္တို႔မ်က္စိေရွ့က ေလာကၾကီးထဲမွာဆိုရင္ ေတာက္ပမွဳတစ္ခု ေပၚလာရင္ ေမွးမိန္မွဳဆိုတာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတတ္တာ ဓမၼတာပါပဲ။ ခ်စ္ၿခင္းဆိုတဲ႔ သံေယာဇဥ္တရားအတြက္ ႏွလံုးသားေ၀းလြန္းလွတဲ႔ သူမအၿမဲတမ္းေၿပာခဲ႔ဖူးတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းသံေယာဇဥ္ တရားဟာ ေမွးမိွန္သြားမွာလား ၿပတ္ေတာက္သြားမွာလား ေပ်ာက္ကြယ္ကုန္ဆံုးကုန္မွာလား။ ခ်စ္တတ္တဲ႔သူမက က်ဳပ္ထက္အမ်ားၾကီး ပိုသိပါလိမ္႔မယ္။ မသိရင္ေတာ႔ သူမ မခ်စ္တတ္တာပါပဲ။
မေန႔ညဟာ သူမက်ဳပ္အားေရြးခ်ယ္ ေပးခဲ႔တဲ႔ Nightmare (ေၿခာက္အိပ္မက္, သရဲအိပ္မက္) တစ္ခုႏွင့္အတူ သူမနဲ႔ က်ဳပ္အၾကား အေမွာင္ပါးပါးေလးတစ္ခု ၿခားသြားပါၿပီ။ အခ်ိန္ေတြၾကာလာတာနဲ႔အမွ် ဒီအေမွာင္ပါးေလးဟာ အေမွာင္ထုၾကီး ၿဖစ္လာပါလိမ္႔မယ္။ အဲဒီရဲ႕အလယ္မွာ ေခ်ာက္ကမ္းပါး တစ္ခုေပၚလာပါလိမ္႔မယ္။ ေနာက္ သူမရဲ႕အရာရာနဲ႔ က်ဳပ္ရဲ႕အရာရာ ၿခားနားသြားပါလိမ္႔မယ္။ ဒီညက က်ဳပ္သူမရဲ႕ သူရဲပံုရိပ္ကို ေမ႔ေပ်ာက္ဖို႔အတြက္ Vodka ကိုအကူအညီ ေတာင္းခ်င္ပါေသးတယ္။ ဒါေပမဲ႔ က်ဳပ္မလုပ္ၿဖစ္ပါဘူး။ အသဲကြဲခဲ႔တဲ႔ ခံစားမွဳေလး ေလ်ာ႔သြားမွာ စိုးလို႔ပါ။ က်ဳပ္ဘယ္ဘက္ရင္ဘတ္ တစ္ခုလံုးေအာင့္လာမယ္။ စူးစူးနစ္နစ္ခံစားရမယ္။ ေသြးေတြဆုတ္လာမယ္။ ရုတ္တရက္ ထရီခ်င္ေကာင္း ရီခ်င္လိမ္႔မယ္။ ေနာက္အေရးၾကီးတဲ႔ "နင့္အတြက္ ငါရိွတယ္" ဆိုတဲ႔စကားေလးပါ အားလံုးေရာၿပီး ကြယ္ေပ်ာက္ကုန္မွ စိုးလို႔ပါ။
ရုရွားကလူေတြဟာ အခ်စ္မဲ႔တဲ႔အခ်ိန္ေတြကို သူတို႔ရဲ႕ေမွာင္မိုက္္လြန္းတဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ ေဆာင္းရက္ရွည္ၾကီးနဲ႔ ခိုင္းႏွိဳင္း တတ္ၾကပါတယ္။ က်ဳပ္အတြက္ေကာ ေသခ်ာတာကေတာ႔ စာတစ္ေၾကာင္းတည္းနဲ႔ ေဖာ္ၿပလို႔ မရသလို စာလံုးခ်ည္းေတြနဲ႔လည္း ေဖာ္ၿပလို႔မၿဖစ္ပါဘူး။ သက္ၿပင္းသံေတြပါမယ္ ငိုရွိဳက္သံေတြပါမယ္ ဒါမွလည္း
ၿဖစ္ခဲ႔တဲ႔ အေၾကာင္းအရင္းအတိုင္း ၿမင္ႏိုင္လိမ္႔မယ္ထင္တယ္။
က်ဳပ္အရင့္အရင္က မုန္တိုင္းထဲ အိပ္မက္ေတြကြဲရွကုန္တဲ႔ အခ်ိန္တိုင္း, ဘ၀မွာ အႏုတ္လကၡဏာေတြၿပတဲ႔ အခ်ိန္တ္ုင္း က်ဳပ္နွလံုးသားကို အားေပးတဲ႔ စကားလံုးေလးတစ္ခုရိွပါတယ္။"သူမသာ က်ဳပ္နံေဘးမွာဆိုရင္" ဆိုတဲ႔အေတြးေလးပါ။ ခုမရိွေတာ႔ပါဘူး။ သူမအေၾကာင္း ေတြးရင္းအိပ္မဲ႔ညေတြထဲက သူမအေၾကာင္းမက္မဲ႔ အိပ္မက္ေတြထဲမွာ သူမဟာ က်ဳပ္အတြက္ (သူမစကားအရ) နတ္သမီး မဟုတ္ေတာ႔ပါဘူး။ အလယ္ေခတ္က ၾကြင္းက်န္ရစ္ခဲ႔တဲ႔ မေကာင္းဆိုး၀ါး ေသြးစုပ္မဲ႔၀ိဥာဏ္ တစ္ေကာင္အၿဖစ္ ေၿပာင္းလဲသြားပါၿပီ။ သူမကို မေမ႔ႏိုင္တဲ႔ ကာလပတ္လံုး က်ဳပ္ဟာ က်ဳပ္မက္မဲ႔ အိပ္မက္ေတြထဲမွာ ေသြးစုပ္ အညွင္းဆဲခံရပါေတာ႔မယ္။ သူမနဲ႔ စိတ္တူတယ္ဆိုတဲ႔ အသိေလးဟာ က်ဳပ္ကို အကာလညေတြထဲ လန္႔မႏိုးေအာင္ ေခ်ာ႔သိပ္ေစခဲ႔တယ္ဆိုရင္ ခုဆို က်ဳပ္ဟာ အကာလညထဲ မ်က္လံုးေၾကာင္ေနတဲ႔ေကာင္ေပါ႔။ 'Spring' ဆိုတဲ႔ ေ၀ါဟာရေလးဟာ က်ဳပ္အရမ္းၾကိဳက္တဲ႔ ေ၀ါဟာရေလးပါ။ 'ေႏြဦး'တဲ႔ 'ႏွင္းခဲေပ်ာ္ခ်ိန္' ဆိုတဲ႔ 'Thaw' ဆိုတဲ႔ ေ၀ါဟာရေလးနဲ႔ေပါင္းၿပီး က်ဳပ္က 'ခ်စ္သူေတြ ၿပန္ဆံုခ်ိန္' လို႔နားလည္ထားခဲ႔မိတယ္။ အေ၀းမွာ အလုပ္လုပ္ေနရတဲ႔ က်ဳပ္အတြက္ဆိုရင္ အိမ္ၿပန္ခ်ိန္ေပါ႔။ အခု က်ဳပ္ အိမ္ၿပန္ခ်ိန္ေရာက္လို႔ သူနဲ႔ေတြ႔ရင္ေကာ လက္ခုတ္တီးရမွာလား။ ၿပံဳးၿပရမွာလား။ အားေပးရမွာလား။ ငိုရိွဳက္လိုက္ရမွာလား။ က်ဳပ္ဘာလုပ္ရမလဲ။ က်ဳပ္ေၿပာတာမလြန္ပါဘူး။ က်ဳပ္ျပဳလုပ္ရမဲ႔ အက်ိဳးတရားတစ္ခုစီတိုင္းရဲ႕ မရိွမၿဖစ္ အေၾကာင္းတရားတစ္ခုဟာ သူမပါပဲ။ အခုဆို က်ဳပ္ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ ရုပ္က်ိဳးပ်က္လဲၿပီေပါ႔။ ေအာင္ၿမင္လာရင္ေတာင္မွ အႏွစ္သာရ မဲ႔ၿပီေပါ႔။ အၿပစ္တင္တဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္တစ္ခုလို မက်ဥ္းေၿမာင္းပါဘူး။ ဒါေပမဲ႔ က်ဳပ္နားမလည္ဆံုး အရာတစ္ခုက "ရိွရိွသမွ် ေလာကထဲမွာ က်ဳပ္ဟာ သူမရဲ႕အယံုၾကည္ရဆံုးသူ ဆိုရင္ ဘာေၾကာင့္ က်ဳပ္ရင္ထဲက ပန္းတစ္ပြင့္ကို သူေခၽြရက္သလဲ" ဆိုတာပါပဲ။
"အခ်စ္ဆိုတာ ခ်စ္သူ႔မ်က္ႏွာေပၚက အၿပဳံး" လို႔ က်ဳပ္ခံယူထားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲ "နင္ခ်စ္သူနဲ႔နင္ ေလွ်ာက္မဲ႔လမ္းမွာ ငါေၿခတစ္လွမ္း ေလွ်ာက္ခြင့္ရရင္ ေလွ်ာက္ေပးလိုက္ခ်င္တယ္"လို႔ က်ဳပ္ေၿပာမိခဲ႔ပါတယ္။ ဒီစကားဟာ အီရန္ရဲ႕ညူကရီးယား ကိစၥကို အေမရိကန္ကူညီမယ္ ဆိုတဲ႔ ယုတၱိမတန္တဲ႔ စကားလိုၿဖစ္ခ်င္ ၿဖစ္ေနပါလိမ္႔မယ္။ ဒါေပမဲ႔ သူမကို ခ်စ္မိတဲ႔က်ဳပ္ဟာ 'သူမရဲ႕စိတ္' ပါပဲ။ သူမရိွဳက္ၾကီးတငင္ ရိွတဲ႔အခ်ိန္မွာ က်ဳပ္သူမေဘး ရိွေနသင့္သလို (သူမခ်စ္သူနဲ႔) သူမ ေပ်ာ္ေတာ႔မဲ႔ အခ်ိန္မွာ က်ဳပ္အလိုက္တသိ ေရွာင္ထြက္သြားရမွာ ပါပဲ။ ဘယ္အခ်ိန္မဆို က်ဳပ္ကိုယံုၾကည္တယ္ဆိုတဲ႔ သူမအတြက္ ၀တ္ေက်တန္းေက် တမ္းတလိုက္ရံုနဲ႔ က်ဳပ္ရဲ႕အခ်စ္တစ္ခု သစၥာတစ္ခု သူမေရွ့ရိွေနရပါ လိမ္႔မယ္။ က်ဳပ္ရဲ႕ ဆရာ့ဆရာၾကီး ဗုဒၶဟာ ဥပကၡာတရားကို ေၿမၾကီးနဲ႔ခိုင္းႏိွဳင္းခဲ႔ပါတယ္။ ခ်စ္ၿခင္း၊ မုန္းၿခင္း၊ မနာလိုၿခင္းကင္းၿပီး ခြင့္လႊတ္ၿခင္း၊ အနစ္နာခံၿခင္း၊ သီးခံၿခင္း စတဲ႔ သူေတာ္ေကာင္းတရားေတြနဲ႔ ၿပည္႔စံုတဲ႔ ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာကို ဆိုလိုဟန္ရိွပါတယ္။ ေၿမၾကီးၿဖစ္မွေတာ႔ က်ဳပ္အကြဲ အအက္ခံႏိုင္ရပါလိမ္႔မယ္။ ၿပီးေတာ႔ အက္သံတစ္ခု ေပ်ာက္ဖို႔လည္း က်ဳပ္ၾကိဳးစားရပါဦးမယ္။
လမင္းကသေဘာမတူရင္ ဒီေရဆိုတာတက္ခြင့္မရိွပါဘူး။ ဒီေန႔ပူေနတဲ႔ေနကို ပိုမပူပါနဲ႔လို႔ ေၿပာလို႔မရသလို အရင္ေန႔ေတြက ရြာခဲ႔တဲ႔မိုးေတြကိုလည္း မရြာပါနဲ႔လို တားလို႔မရခဲ႔သလို 'သူမ' ဆိုတာ က်ဳပ္အတြက္ သဘာ၀တရားတစ္ခုလိုပါပဲ။ အရာရာေၿပာင္းလဲႏိုင္ခြင့္နဲ႔ သဘာ၀တရားအေပၚ အုပ္မိုးႏိုင္ခြင့္ဆိုတာ က်ဳပ္အတြက္ 'သူမ' ဆီမွာပဲရိွခဲ႔ပါတယ္။
အခ်စ္ဆိုတာဟာ အရမ္းႏူးညံ႔တဲ႔ အရာတစ္ခုၿဖစ္ၿပီး အရမ္းနက္ရွိဳးတဲ႔ အဓိပၸာယ္ေတြနဲ႔ ပီပီၿပင္ၿပင္ ေရာယွက္ေနတယ္တိုတာ က်ဳပ္ေၿပာၿပေနစရာ မလိုေတာ႔ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အခ်စ္ကို ပီပီၿပင္ၿပင္ နားလည္ဖို႔ဆိုတာ အရမ္းခက္ခဲပါလိမ္႔မယ္။ ေနာက္ခ်စ္တတ္ဖို႔ဆိုတာကလည္း အခ်စ္ကိုနားလည္ဖို႔ထက္ ပိုလို႔ခက္ခဲမယ္ ထင္ပါတယ္။ ဒီအရာေတြထက္ အခက္ခဲဆံုးက အခ်စ္ခံရသူက ခ်စ္တတ္သူထက္အခ်စ္ကို ပိုသိေနဖို႔ပါပဲ။ ဒီလို ရွဴပ္ေထြးလွတဲ႔အခ်စ္ကို နီးစပ္ခြင့္ရဖို႔ ၾကိဳးစားခဲ႔တဲ႔က်ဳပ္ဟာ က်ဳပ္ကိုယ္တိုင္မေၿဖႏုိင္တဲ႔ ေမးခြန္းေတြ ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုၿပန္ေမးရင္း ခုဆို ပူပူေလာင္ေလာင္နဲ႔ အသဲကြဲေနခဲ႔ပါၿပီ။
သူမ က်ဳပ္ကိုေၿပာဖူးပါတယ္ "က်ဳပ္ဟာ သူမရဲ႕အိုေအစစ္"တဲ႔။ အခ်စ္ဆိုတာ အိုေအစစ္လား အေလ႔က်ေပါက္တဲ႔ သစ္ေတာလား ကမ္းရိုးတန္းသစ္ေတာလား ဒါမွမဟုတ္ မုတ္သံုသစိေတာလား ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာေစာင့္ရတဲ႔ ရိုးမေတာေတာေတြလား။
သူမ က်ဳပ္ကိုေၿပာဖူးပါတယ္။ "က်ဳပ္ဟာ ေရနစ္ေနတဲ႔သူမအတြက္ ေကာက္ရိုးတစ္မွ်င္" ၿပီးေတာ႔ "သူမအတြက္ အတၱမရိွတဲ႔ လူသား" တဲ႔။ အတၱဆိုတာကို ဒီေန႔ထိ က်ဳပ္ေရေရရာရာ နားမလည္ေသးပါဘူး။ ဒါေပမဲ႔ အခ်စ္ဆိုတာ သူတစ္ဦး တစ္ေယာက္ဆီမွာ မွီတြယ္မွရမယ္ ဆိုရင္ေတာ႔ သူမ အတၱကိုပဲခ်စ္ရပါလိမ္႔မယ္။ ဒါေၾကာင့္သူမ မွန္ပါတယ္။
အခုဆို သူမမွာခ်စ္သူရိွတယ္ဆိုတာ မေန႔ညကတည္းက က်ဳပ္ကိုေၿပာခဲ႔ၿပီးပါၿပီ။ ၿပီးေတာ႔ ဒီေကာင္ေလး တစ္ေယာက္တည္းကိုပဲ ေရေရလည္လည္ ေၾကြတဲ႔အေၾကာင္းလည္း ၿဖည္႔ေၿပာသြားပါေသးတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ေနာက္သူမဆက္္ေၿပာတဲ႔စကားလံုးေတြက က်ဳပ္မယံုႏိုင္စရာေတြပဲၿဖစ္ ေနခဲ႔ပါတယ္။ "အခ်စ္ဆိုတာ သူ႔ဟာနဲ႔သူဆိုရင္ အရသာအရမ္းရိွတဲ႔ ပန္းသီးတစ္လံုးေပါ႔ ဒါေပမဲ႔ ဘ၀ဆိုတဲ႔ ေရခဲသတၱာထဲ ထည္႔လိုက္ေတာ႔ ခါးသက္သြားတတ္တယ္ဟ ငါေတာ႔ ကံမေကာင္းစြာပဲ ေစာေစာစီးစီး ခံစားေနရၿပီ ဘ၀တစ္ခုလံုးကို အေရာင္ေၿပာင္းေစႏိုင္တဲ႔ ပန္းသီးတစ္လံုးရဲ႕ အဆိပ္သင့္မွဳမ်ိဳးေပါ႔ဟာ"။ ဒါဆို သူမ မေပ်ာ္ခဲ႔ဘူးလား သူမလိုခ်င္တဲ႔ေပ်ာ္ရႊင္မွဳမ်ိဳး သူမပိုင္တဲ႔အခ်စ္ဆီမွာ မရိွတာလား။ က်ဳပ္နားလည္မိခဲ႔တဲ႔ ခ်စ္ၿခင္းဆီမွာက ၿငိမ္းခ်မ္းမွဳေတြ၊ သတၱိေတြ၊ ေမွ်ာ္လင့္ၿခင္ေတြ ။ က်ဳပ္သိတဲ႔ခ်စ္ၿခင္းဆီမွာ အခက္အခဲလို႔ ေဖာ္ၿပရမဲ႔ အခက္အခဲနဲ႔ အတားအဆီးလို႔ ေဖာ္ၿပရမဲ႔ အတားအဆီးဆိုတာမရိွဘူး။ အရမ္းခ်စ္ၾကတဲ႔ ခ်စ္သူႏွစ္ဦးဟာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္နဲ႔ ဒီဒုကၡဘံုၾကီးထဲက စစ္မွန္တဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းမွဳကို ရွာသြားရမွာ။ ဘယ္လိုေဘာင္ေတြမွ တန္႔မထားဘူး။ ကၽြမ္းက်င္တဲ႔ ပါရမီရွင္ ဂီတသမားတစ္ေယာက္လိုပဲ သူ႔အတြက္ စည္းေတြ၀ါးေတြ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြမလိုဘူး။
က်ဳပ္မ်ားမွားေနခဲ႔တာလား။ ဒီ႔ထက္ပိုၿပီး ေနာက္ဆံုး သူမက က်ဳပ္အား ရူးေစႏိုင္ေလာက္တဲ႔ စကားေလးတစ္ခြန္း ခ်န္ခဲ႔ပါတယ္။"နင္ငါ႔ကို ေပ်ာ္ရႊင္မွဳနဲ႔ အတူတူေနေစခ်င္ရင္ နင္လည္းငါ႔နဲ႔အတူ လိုက္ေနေပးရမယ္ ဘယ္လိုလဲ Promise ေနာ္" ။ က်ဳပ္ရဲ႕ခ်စ္ၿခင္းကို ၿငင္းပယ္လိုက္တဲ႔ သူမအတြက္ က်ဳပ္ကဘာမ်ားလုပ္ေပးႏိုင္မွာလဲ။ သူမခ်စ္သူရဲ႕ခ်စ္ၿခင္းဆီမွာ သြားရွာဖို႔ ေမ႔မ်ားေမ႔ေနတာလား။ ဒါမွမဟုတ္ သူမမွာ အခ်စ္ႏွစ္ခု ရိွတာလား။ ဒါမွမဟုတ္ သူမရဲ႕နွလံုးသားက က်ဳပ္ဆီမွာ သူမရဲ႕ခ်စ္ၿခင္းက သူမခ်စ္သူဆီမွာလား။ ေနာက္ ဒါမွမဟုတ္ရင္ သူမ ေလာဘၾကီးတာလား။ က်ဳပ္တို႔မ်က္စိေရွ့က ေလာကၾကီးထဲမွာဆိုရင္ ေတာက္ပမွဳတစ္ခု ေပၚလာရင္ ေမွးမိန္မွဳဆိုတာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတတ္တာ ဓမၼတာပါပဲ။ ခ်စ္ၿခင္းဆိုတဲ႔ သံေယာဇဥ္တရားအတြက္ ႏွလံုးသားေ၀းလြန္းလွတဲ႔ သူမအၿမဲတမ္းေၿပာခဲ႔ဖူးတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းသံေယာဇဥ္ တရားဟာ ေမွးမိွန္သြားမွာလား ၿပတ္ေတာက္သြားမွာလား ေပ်ာက္ကြယ္ကုန္ဆံုးကုန္မွာလား။ ခ်စ္တတ္တဲ႔သူမက က်ဳပ္ထက္အမ်ားၾကီး ပိုသိပါလိမ္႔မယ္။ မသိရင္ေတာ႔ သူမ မခ်စ္တတ္တာပါပဲ။
မေန႔ညဟာ သူမက်ဳပ္အားေရြးခ်ယ္ ေပးခဲ႔တဲ႔ Nightmare (ေၿခာက္အိပ္မက္, သရဲအိပ္မက္) တစ္ခုႏွင့္အတူ သူမနဲ႔ က်ဳပ္အၾကား အေမွာင္ပါးပါးေလးတစ္ခု ၿခားသြားပါၿပီ။ အခ်ိန္ေတြၾကာလာတာနဲ႔အမွ် ဒီအေမွာင္ပါးေလးဟာ အေမွာင္ထုၾကီး ၿဖစ္လာပါလိမ္႔မယ္။ အဲဒီရဲ႕အလယ္မွာ ေခ်ာက္ကမ္းပါး တစ္ခုေပၚလာပါလိမ္႔မယ္။ ေနာက္ သူမရဲ႕အရာရာနဲ႔ က်ဳပ္ရဲ႕အရာရာ ၿခားနားသြားပါလိမ္႔မယ္။ ဒီညက က်ဳပ္သူမရဲ႕ သူရဲပံုရိပ္ကို ေမ႔ေပ်ာက္ဖို႔အတြက္ Vodka ကိုအကူအညီ ေတာင္းခ်င္ပါေသးတယ္။ ဒါေပမဲ႔ က်ဳပ္မလုပ္ၿဖစ္ပါဘူး။ အသဲကြဲခဲ႔တဲ႔ ခံစားမွဳေလး ေလ်ာ႔သြားမွာ စိုးလို႔ပါ။ က်ဳပ္ဘယ္ဘက္ရင္ဘတ္ တစ္ခုလံုးေအာင့္လာမယ္။ စူးစူးနစ္နစ္ခံစားရမယ္။ ေသြးေတြဆုတ္လာမယ္။ ရုတ္တရက္ ထရီခ်င္ေကာင္း ရီခ်င္လိမ္႔မယ္။ ေနာက္အေရးၾကီးတဲ႔ "နင့္အတြက္ ငါရိွတယ္" ဆိုတဲ႔စကားေလးပါ အားလံုးေရာၿပီး ကြယ္ေပ်ာက္ကုန္မွ စိုးလို႔ပါ။
ရုရွားကလူေတြဟာ အခ်စ္မဲ႔တဲ႔အခ်ိန္ေတြကို သူတို႔ရဲ႕ေမွာင္မိုက္္လြန္းတဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ ေဆာင္းရက္ရွည္ၾကီးနဲ႔ ခိုင္းႏွိဳင္း တတ္ၾကပါတယ္။ က်ဳပ္အတြက္ေကာ ေသခ်ာတာကေတာ႔ စာတစ္ေၾကာင္းတည္းနဲ႔ ေဖာ္ၿပလို႔ မရသလို စာလံုးခ်ည္းေတြနဲ႔လည္း ေဖာ္ၿပလို႔မၿဖစ္ပါဘူး။ သက္ၿပင္းသံေတြပါမယ္ ငိုရွိဳက္သံေတြပါမယ္ ဒါမွလည္း
ၿဖစ္ခဲ႔တဲ႔ အေၾကာင္းအရင္းအတိုင္း ၿမင္ႏိုင္လိမ္႔မယ္ထင္တယ္။
က်ဳပ္အရင့္အရင္က မုန္တိုင္းထဲ အိပ္မက္ေတြကြဲရွကုန္တဲ႔ အခ်ိန္တိုင္း, ဘ၀မွာ အႏုတ္လကၡဏာေတြၿပတဲ႔ အခ်ိန္တ္ုင္း က်ဳပ္နွလံုးသားကို အားေပးတဲ႔ စကားလံုးေလးတစ္ခုရိွပါတယ္။"သူမသာ က်ဳပ္နံေဘးမွာဆိုရင္" ဆိုတဲ႔အေတြးေလးပါ။ ခုမရိွေတာ႔ပါဘူး။ သူမအေၾကာင္း ေတြးရင္းအိပ္မဲ႔ညေတြထဲက သူမအေၾကာင္းမက္မဲ႔ အိပ္မက္ေတြထဲမွာ သူမဟာ က်ဳပ္အတြက္ (သူမစကားအရ) နတ္သမီး မဟုတ္ေတာ႔ပါဘူး။ အလယ္ေခတ္က ၾကြင္းက်န္ရစ္ခဲ႔တဲ႔ မေကာင္းဆိုး၀ါး ေသြးစုပ္မဲ႔၀ိဥာဏ္ တစ္ေကာင္အၿဖစ္ ေၿပာင္းလဲသြားပါၿပီ။ သူမကို မေမ႔ႏိုင္တဲ႔ ကာလပတ္လံုး က်ဳပ္ဟာ က်ဳပ္မက္မဲ႔ အိပ္မက္ေတြထဲမွာ ေသြးစုပ္ အညွင္းဆဲခံရပါေတာ႔မယ္။ သူမနဲ႔ စိတ္တူတယ္ဆိုတဲ႔ အသိေလးဟာ က်ဳပ္ကို အကာလညေတြထဲ လန္႔မႏိုးေအာင္ ေခ်ာ႔သိပ္ေစခဲ႔တယ္ဆိုရင္ ခုဆို က်ဳပ္ဟာ အကာလညထဲ မ်က္လံုးေၾကာင္ေနတဲ႔ေကာင္ေပါ႔။ 'Spring' ဆိုတဲ႔ ေ၀ါဟာရေလးဟာ က်ဳပ္အရမ္းၾကိဳက္တဲ႔ ေ၀ါဟာရေလးပါ။ 'ေႏြဦး'တဲ႔ 'ႏွင္းခဲေပ်ာ္ခ်ိန္' ဆိုတဲ႔ 'Thaw' ဆိုတဲ႔ ေ၀ါဟာရေလးနဲ႔ေပါင္းၿပီး က်ဳပ္က 'ခ်စ္သူေတြ ၿပန္ဆံုခ်ိန္' လို႔နားလည္ထားခဲ႔မိတယ္။ အေ၀းမွာ အလုပ္လုပ္ေနရတဲ႔ က်ဳပ္အတြက္ဆိုရင္ အိမ္ၿပန္ခ်ိန္ေပါ႔။ အခု က်ဳပ္ အိမ္ၿပန္ခ်ိန္ေရာက္လို႔ သူနဲ႔ေတြ႔ရင္ေကာ လက္ခုတ္တီးရမွာလား။ ၿပံဳးၿပရမွာလား။ အားေပးရမွာလား။ ငိုရိွဳက္လိုက္ရမွာလား။ က်ဳပ္ဘာလုပ္ရမလဲ။ က်ဳပ္ေၿပာတာမလြန္ပါဘူး။ က်ဳပ္ျပဳလုပ္ရမဲ႔ အက်ိဳးတရားတစ္ခုစီတိုင္းရဲ႕ မရိွမၿဖစ္ အေၾကာင္းတရားတစ္ခုဟာ သူမပါပဲ။ အခုဆို က်ဳပ္ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ ရုပ္က်ိဳးပ်က္လဲၿပီေပါ႔။ ေအာင္ၿမင္လာရင္ေတာင္မွ အႏွစ္သာရ မဲ႔ၿပီေပါ႔။ အၿပစ္တင္တဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္တစ္ခုလို မက်ဥ္းေၿမာင္းပါဘူး။ ဒါေပမဲ႔ က်ဳပ္နားမလည္ဆံုး အရာတစ္ခုက "ရိွရိွသမွ် ေလာကထဲမွာ က်ဳပ္ဟာ သူမရဲ႕အယံုၾကည္ရဆံုးသူ ဆိုရင္ ဘာေၾကာင့္ က်ဳပ္ရင္ထဲက ပန္းတစ္ပြင့္ကို သူေခၽြရက္သလဲ" ဆိုတာပါပဲ။
"အခ်စ္ဆိုတာ ခ်စ္သူ႔မ်က္ႏွာေပၚက အၿပဳံး" လို႔ က်ဳပ္ခံယူထားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲ "နင္ခ်စ္သူနဲ႔နင္ ေလွ်ာက္မဲ႔လမ္းမွာ ငါေၿခတစ္လွမ္း ေလွ်ာက္ခြင့္ရရင္ ေလွ်ာက္ေပးလိုက္ခ်င္တယ္"လို႔ က်ဳပ္ေၿပာမိခဲ႔ပါတယ္။ ဒီစကားဟာ အီရန္ရဲ႕ညူကရီးယား ကိစၥကို အေမရိကန္ကူညီမယ္ ဆိုတဲ႔ ယုတၱိမတန္တဲ႔ စကားလိုၿဖစ္ခ်င္ ၿဖစ္ေနပါလိမ္႔မယ္။ ဒါေပမဲ႔ သူမကို ခ်စ္မိတဲ႔က်ဳပ္ဟာ 'သူမရဲ႕စိတ္' ပါပဲ။ သူမရိွဳက္ၾကီးတငင္ ရိွတဲ႔အခ်ိန္မွာ က်ဳပ္သူမေဘး ရိွေနသင့္သလို (သူမခ်စ္သူနဲ႔) သူမ ေပ်ာ္ေတာ႔မဲ႔ အခ်ိန္မွာ က်ဳပ္အလိုက္တသိ ေရွာင္ထြက္သြားရမွာ ပါပဲ။ ဘယ္အခ်ိန္မဆို က်ဳပ္ကိုယံုၾကည္တယ္ဆိုတဲ႔ သူမအတြက္ ၀တ္ေက်တန္းေက် တမ္းတလိုက္ရံုနဲ႔ က်ဳပ္ရဲ႕အခ်စ္တစ္ခု သစၥာတစ္ခု သူမေရွ့ရိွေနရပါ လိမ္႔မယ္။ က်ဳပ္ရဲ႕ ဆရာ့ဆရာၾကီး ဗုဒၶဟာ ဥပကၡာတရားကို ေၿမၾကီးနဲ႔ခိုင္းႏိွဳင္းခဲ႔ပါတယ္။ ခ်စ္ၿခင္း၊ မုန္းၿခင္း၊ မနာလိုၿခင္းကင္းၿပီး ခြင့္လႊတ္ၿခင္း၊ အနစ္နာခံၿခင္း၊ သီးခံၿခင္း စတဲ႔ သူေတာ္ေကာင္းတရားေတြနဲ႔ ၿပည္႔စံုတဲ႔ ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာကို ဆိုလိုဟန္ရိွပါတယ္။ ေၿမၾကီးၿဖစ္မွေတာ႔ က်ဳပ္အကြဲ အအက္ခံႏိုင္ရပါလိမ္႔မယ္။ ၿပီးေတာ႔ အက္သံတစ္ခု ေပ်ာက္ဖို႔လည္း က်ဳပ္ၾကိဳးစားရပါဦးမယ္။
............................................................
(၁၄)ရက္ေန႔အတြက္ အမွတ္တရ
(၁၄)ရက္ေန႔အတြက္ အမွတ္တရ
8 comments:
ကိုေသာ္ဇင္စိုးေရ...
(ဟုတ္လားမသိဘူးေနာ္...ကၽြန္ေတာ္က စကားေျပာရင္ နာမည္ေလးေခၚေျပာရတာ အားရတတ္လို႔ပါဗ်ာ....း))
စကားလံုးေတြနဲ႔ ႐ုန္းထြက္ေနတဲ့ ခံစားခ်က္ အက္ေဆးေလးကို ရင္ဘတ္နဲ႔ ခံစားဖတ္သြားတယ္ဗ်ာ....။
အက္သံတစ္ခုေပ်ာက္ဖို႔ ႀကိဳးစားရတာ အခ်ိန္သိပ္ကိုတာ႐ွည္လြန္းသလို အရမ္းခဲယဥ္းတယ္ဆိုတာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္လက္ေတြ႕သင္ခန္းစာတစ္ခုပါဗ်ာ....။
ခင္မင္တတ္တဲ့
ဏီလင္းညိဳ
ခံစားမႈအက္ေဆးကို ခံစားခ်က္ေတြနဲ႔ဖတ္သြားပါတယ္ေနာ္...။ တာ၀န္ေက်ခ်င္တဲ့ ကိုေသာ္ဇင္စိုးေရ.. တာ၀န္ေတြ ေက်ခြင့္ရပါေစလို႔ ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းပါတယ္..။ အခုလို သတိတရ ရိွတာကိုပဲ ေက်နပ္ ၀မ္းေျမာက္မိပါတယ္။
ခင္တဲ့
သဒၶါ
အက္သံ တခုေပ်ာက္ေအာင္ အကြဲေလး ကို ဖာရမယ္ေနာ္ ပြဲညက္ တဲ႔ ေကာင္းတယ္
စတာပါဗ်ာ
ခင္တဲ႔
ေရႊစင္
ကုိေသာ္ဇင္စုိးေရ ကြ်န္မလည္း ကုိဏီလင္းညဳိလုိပဲေပါ့ နာမည္ေခၚၿပီးေျပာရမွ အားပါလုိ႕ေလ။ ခံစားခ်က္ကေန ပြင့္အန္လာတဲ့ စာသားေတြက စာဖတ္သူအတြက္ တစ္ကယ္ကုိ ထိထိမိမိ ခံစားရပါတယ္။ ခ်စ္သူအၿပံဳးကုိသာ ျမင္ခြင့္ရရင္ အရာရာျဖည့္ဆည္းေပးခ်င္တဲ့ သူေတြထဲမွ TYZ လည္းပါတယ္ေလ.. နားလည္ ခံစားေပးသြားပါတယ္။ အက္သံျမန္ျမန္ ေပ်ာက္ပါေစလုိ႔ ဆုမြန္ေျခြေပးပါတယ္ရွင္။
ကိုေသာ္ဇင္ေရ... အက္ေဆးေလးကို ခံစားသြားတယ္ဗ်ာ။ ခံစားခ်က္ကမိလို ့ထင္ တယ္ ရင္ထဲမွာေတာ့ထိတယ္ဗ်ာ။
ကဗ်ာဘြဲ ့မွူး သီခ်င္းေလးလုိေပါ့ .. ( တစ္ေယာက္ကုိ ... ကုိကုိလို ့ေခၚမယ္ ..တစ္ေယာက္ .... ) ဟိဟိ ။
မိန္းကေလးေတြကအဲ့လုိပဲေနာ္ ... ရည္းစားကတစ္ေယာက္ ။ အားကိုးဖုိ ့ကတစ္ေယာက္ .... ။ :D
ကုိေသာ္ဇင္စုိးေရ...တကယ္ပဲလားဟင္...အခုတေလာ ဘေလာ့ဂ္လည္လုိက္ရင္လည္း ကြဲသံ အက္သံေတြပဲၾကားေနရတယ္ :(
ဘာပဲေၿပာေၿပာ ကုိေသာ္ဇင္စုိးရဲ႕ အက္သံၿမန္ၿမန္ေပ်ာက္ပါေစလို႕ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္ေနာ္....
ခင္မင္စြာ
အင္ၾကင္း
ညီေရ
ဖတ္ျပီးသြားေတာ့ ရင္ထဲ ျမည့္ေတ့ေတ့ေလးကြာ
ဘာတဲ့ "လမင္းကသေဘာမတူရင္ ဒီေရဆိုတာတက္ခြင့္မရိွပါဘူး".... တဲ့လားဗ်ာ....
အခ်စ္ေၾကာင့္ ျငိမ္းခ်မ္းပါေစဗ်ာ။
ခင္မင္စြာျဖင့္
ကိုရီး{ကိုၾကီး}
Post a Comment