စာစု(၄) အေႏြးထည္

တစ္ေယက္တည္း ေသာက္ေတာ႔ အထီးက်န္မွဳက ရင္အံုကိုလာမွန္တယ္..
ဟိုး... လြန္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာက ညေနေတြကို သတိရမိေတာ႔ ခုလို... ၾကိဳသူမဲ႔ ညေနေတြကို...
ဘ၀ထဲက ဆုတ္ထုပ္ပစ္ခ်င္တယ္..
အခန္းေလးတစ္ခုဆီက... ၀ရန္တာတစ္ခု... ထိုင္ခံုႏွစ္လံုး... ၾကယ္ေတြ... ညေတြ...
ငါ႔မွတ္ဥာဏ္ေၾကာင့္ဆိုရင္ေတာ႔ ငါ... ဒီဦးေႏွာက္ကိုမလိုခ်င္..
ဒါမွမဟုတ္... ငါ႔အလြမ္းေတြအားလံုးက ႏွလံုးသားဆီကပဲ ေငြ႔ရည္ဖြဲ႔ၾကတာလား..
ၿပန္လိုခ်င္တယ္.. သို႔မဟုတ္... အတိတ္ေမ႔ခ်င္တယ္...

ႏွင္းကို နင္ခ်စ္ေတာ႔... ငါ...နင့္ရင္ခိုရင္းေပ်ာ္တယ္..
ငါ႔ကို လက္နဲ႔ကိုင္တယ္... ငါ႔ကို ညအေမွာင္ထဲဆြဲသြင္းလို႔..
နင့္ရင္အနံ႔ေတြနဲ႔.. ငါ႔ကို... အိပ္မက္ေတြေပးတယ္...

အေမွာင္ကို ေၾကာက္ေပမဲ႔... ေဆာင္းကိုေတာ႔... နင့္ေၾကာင့္ ငါခ်စ္တယ္..
ငါပ်ိဳးတဲ႔ သစၥာပန္းကို... ဂ၀ံလမ္းေပၚခင္း... နင္ေလွ်ာက္နင္းလို႔... ေသြးထြက္ေပမဲ႔
ငါေပ်ာ္တယ္...
ခ်စ္သူေရ... ဘယ္အခ်ိန္ၿဖစ္ၿဖစ္မေမ႔ပါနဲ႔... ငါဟာနင့္အတြက္ ေၿခတစ္လွမ္းပါ...

အမွန္ေတာ႔... ေသြးလြန္ေအာင္အဆိပ္ေတြၿပည္႔မွ... ငါ႔ကိုသတိရခဲ႔တာပါ..
၀တ္ခ်င္တဲ႔ အခ်ိန္၀တ္ၿပီး... နင္... ခၽြတ္ခ်င္တဲ႔ အခ်ိန္ခၽြတ္ပါ... ငါကနင့္ရဲ႕ အေႏြးထည္ပါ..
အခ်စ္ဆိုတာဟာ... ခ်စ္တဲ႔သူ လုပ္သမွ် မွန္ေနတတ္တာမ်ိဳးပါ..
ၿပန္ေရးလို႔မရတဲ႔ အနာဂတ္တစ္ခုလား...
တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ အေမွာင္ေတြပိုပိုသည္းလာသလို... အလြမ္းေတြကလည္း အေရာင္ေတြရင့္လာၾကတယ္..
ခ်စ္သူေရ... နင္... ဆုတ္ၿဖဲ... မေခ်မြခဲ႔ေပမဲ႔...ငါႏြမ္းလ်ခဲ႔ ပါၿပီ...

မတားဆီးဘူး... ခ်စ္သူ... ငါ႔အခ်စ္မွာ ဓါးမပါဘူး..
မမုန္းဘူးခ်စ္သူ... နင္ေၿပာတဲ႔ အၿဖဴေရာင္ကို ငါမလိုေပမဲ႔... နင္ဆႏၵမို႔ ငါမမုန္းဘူး..
ဒါေပမဲ႔ ခုေတာ႔... နင္ႏွဳတ္မဆက္ေပမဲ႔... ထြက္မသြားဖို႔ တေၾကာ္ေၾကာ္ေအာ္ရင္း..
နင္နဲ႔ေ၀းရာ တေရြ႕ေရြ႕ ထြက္ေၿပးေနမိၿပီ..

ပိုလွတဲ႔ ေဒသတစ္ခုပါ.. ခ်စ္သူ..
ငါပိုင္တဲ႔ ေႏြလို မပူဘူး... ငါပိုင္တဲ႔ ညလို မတိတ္ဆိတ္ဘူး...
ဒါေပမဲ႔... နင္လိုခ်င္တယ္ဆိုတဲ႔... ငါပ်ိဳးခဲ႔တဲ႔ ပန္းရနံ႔ေတြေတာ႔.. သူ႔ေဒသမွာ...
ရွင္သန္ခြင့္ရေတာ႔မယ္ မထင္ဘူး...

ထာ၀ရသာ ပိုင္ဆိုင္သြားလိုက္ပါ... ခ်စ္သူ..
ႏွင္းကို သူ႔ေၾကာင္းေၿပာပါ... ႏွင္းကို သူရူးေနတဲ႔အေၾကာင္းေတြေၿပာပါ..
ငါက.. ထာ၀ရ ေႏြးေထြးေစမယ္..
ထာ၀ရ ခ်စ္မယ္.. ဆိုတဲ႔
အေၾကာင္းလည္းေၿပာပါ...
Goodbye ခ်စ္သူ.............

..................................................

မေပ်ာ္ရႊင္စရာ၊ ဗဟုသုတ မရတာေတြ တင္မိလို႔ စိတ္မေကာင္းပါဘူးဗ်ာ..
ပို႔ရဲ႕ေခါင္းစဥ္ အေႏြးထည္ဆိုတာက ကၽြန္ေတာ္အရမ္းၾကိဳက္တဲ႔
動力火車 (Power Station) ရဲ႕ 外套 (Wai Tao) အေႏြးထည္ သီခ်င္းနာမည္ကိုယူထားတာပါ..
နားေထာင္ခ်င္ရင္ ေအာက္မွာနားေထာင္လို႔ရပါတယ္..

Download This Song

မိတ္ေဆြေတြအားလံုးေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ..

ဓာတ္ပံုကို ဒီေနရာက ယူပါတယ္..

စာစု(၃) ေသဆံုးၿခင္း

က်ဳပ္ကိုယ္က်ဳပ္လည္း သနားတယ္။ နလန္မထူႏိုင္ေတာ့မယ့္ အခ်စ္ေတြကိုလည္း သနားတယ္။
လံုး၀မရိွေတာ့တဲ့ က်ဳပ္ပိုင္ဆိုင္ခဲ့တဲ့ မာနကိုလည္းသနားတယ္။
က်ဳပ္နဲ ့တေၿပာင္းတၿပန္ၿဖစ္ေနတဲ ့ေလာကနိယာမတရားေတြကိုလည္း သနားတယ္။
ေကာင္းကင္ဘံုမွာလည္း မေနခ်င္ဘူး ..ငရဲဆီကိုလည္း မေရာက္ခ်င္ဘူး။ အေတြးေတြနဲ ့ဘဲ
မိုးကုတ္စက္၀ိုင္းတေလွ်ာက္ ခရီးထြက္ခ်င္တယ္။

ထာ၀ရမီးေတြနဲ ့ထာ၀ရ ေၾကြေနေတာ့မဲ့ သစ္ရြက္ေတြရဲ့ေအာက္ က်ုဳပ္အတြက္ေၿမတစ္ပံုပဲ
ပံုေပးပါ။ ၿဖစ္ႏိုင္မၿဖစ္ႏိုင္ဆိုတဲ့ေ၀ါဟာရႏွစ္ခုၾကားက က်ဳပ္အေၿဖရွာၾကည့္ဖူးတဲ့ တစ္စံုတစ္ရာ
ေပါင္းမ်ားစြာကို ဒီကေန ့ပဲေမ့ပစ္လိုက္ပါ့မယ္။

ဒိတ္ခနဲ...ေပ်ာက္သြားတဲ့ ပရမတၳတရားတစ္ခု မဟုတ္သလို သံသရာဆီကိုက်ဳပ္ထြက္သြားတယ္
လို ့လည္းမထင္နဲ ့...။ၿဖစ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ရုပ္ေတြနာမ္ေတြ မရိွဘဲပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ရုပ္ေတြနာမ္ေတြ
ရိွလွ်က္နဲ ့ပဲၿဖစ္ၿဖစ္ Thomas More ရဲ ့Utopiaမွာပဲေနခ်င္တယ္။ မၿဖစ္ႏိုင္ရင္လည္း အ,ဘာ၀ေပါ့ ။
အေမွာင္ကလာၿပီး အေမွာင္ကိုသြားမဲ့လူေပါ့..။ လာရာကိုမသိ လားရာကိုမသိနဲ ့ ဘ၀ထဲမွာ
အစြဲအလန္းၾကီးခဲ့တဲ့ အခ်စ္ေတြေတာ့ တစ္စံုတစ္ေယာက္ဆီမွာ ေၿမာက္မ်ားစြာထင္က်န္ခဲ့ခ်င္
ထင္က်န္ခဲ့လိမ့္မယ္။ ဥပါဒါန္ရဲ ့အရိပ္ေအာက္မွာ အခ်စ္ရိွတာ ေသခ်ာရင္ေတာ့တမင္တကာ
လုပ္ယူထားတာပဲၿဖစ္မွာ....။ ေႏြဦးၿပီးေတာ့..ေဆာင္းဦးလာလိမ့္မယ္..။ေလာင္စရာရိွတာ
ေတြေလာင္ၿပီး ၿပာၿဖစ္စရာရိွတာေတြ ၿပာၿဖစ္သြားလိမ့္မယ္။

မဂၢကို ေရထဲဆင္းရွာတဲ့ ငွက္တစ္ေကာင္လိုပဲ
ထိုေန ့က ငါ..ေသ..ခဲ့...တယ္...။

စာစု(၂)

နင္ဟာ ယစ္မူးမႉကို ၿမင့္တက္ေစတဲ့ေဆးတလံုးၿဖစ္တယ္..
ေနာက္ငါ့ေၿမပံုေပၚပြင့္မဲ့ပန္းတစ္ပြင့္လည္းၿဖစ္ေသးတယ္..
နင္ဟာ ငါ့ရဲ ့ေပ်ာ္ရၽႊင္မႉ ငါ့ရဲ ့စြမ္းအားရွင္ ငါ့ရဲ ့နာက်င္မႉၿဖစ္တယ္..
ရင္ထဲစြဲလန္းမႉေရခ်ိန္ ၿမင့္ေလေလ ေသြးထြက္မ်ားလာေလေလ
အခ်စ္နဲ ့အမုန္းဟာ တိုက္ရိုက္အခ်ိဳးၿဖစ္ဆက္စပ္တယ္..
ႏွလံုးသားထဲေသြဖီသြားတဲ့ညီမွ်ၿခင္းေတြေၾကာင့္
ထာ၀ရ အပင္ပန္းၾကီးဆံုးအလုပ္တစ္ခု လုပ္ေနရသလို ခံစားရတယ္..
ေစတန္ရဲ ့က်ိန္စာကို မိထားတဲ့သူတစ္ေယာက္လိုပဲ
အားလံုးကိုေမ့ပစ္လိုက္ရင္ ငါ့အသက္ပါ ပါသြားလိမ့္မယ္...........!

ငါနဲ ့ထာ၀ရဘုရားသခင္နဲ ့ကဦးေႏွာက္ထဲေရာ ႏွလံုးသားထဲမွာပါ စီးခ်င္းေတြ အၾကိမ္ၾကိမ္တိုက္ထားေတာ့
ငါ့ယံုၾကည္မႉေတြကို မီးရိႉၿပီး ကလဲ့စားေခ်တယ္..
ဘယ္အရပ္ေဒသကမွန္းမသိတဲ့ ကံၾကမၼာမွာက တပည့္တပန္းမ်ားေတာ့ ကစား၀ိုင္းထဲ ငါ့ကိုထထကန္တယ္..
ငါ့ဘ၀ကိုစားဖို ့အၾကိမ္ၾကိမ္ႁကိ ုးစားတယ္..
ငါ့ေၿခေထာက္ကို ေသနတ္နဲ ့ပစ္တယ္..ငါ့ေခါင္းကို လက္သီးနဲ ့ထိုးတယ္..
ဒီလိုနဲ ့.......့ငါ့ခ်စ္သူကိုဆံုးရံႉးခဲ့တယ္...
ဒီေန ့ကတည္းက..ဗုဒၶကို ထပ္ရိွခိုးဖို ့..ငါလက္တြန္ ့ခဲ့တယ္.......

စာစု(၁)

အစြဲအလန္းေတြလို ညိႉကပ္ေနတဲ့ ၀ိညဏ္ေတြကို တစ္ခုခ်င္းဖယ္ခြာပစ္ရမယ္......
တစ္စံုတစ္ေယာက္ရဲ ့ ႏွလံုးသားအတြက္ ႁဖ ူစင္တဲ့အခ်စ္တစ္ခု ၊၀မ္းေၿမာက္ဖြယ္ရာ ေပ်ာ္ရႊင္မႉ တစ္ခုခု ေသြးရူးေသြးတန္း ေပးခ်င္ေနမိတာလည္း မွားတယ္....
နင္ကိ ုဘ၀တစ္ခုလံုးပါတဲ့ အၾကည့္ေတြနဲ ့ မၾကည့္ခ်င္ေတာ့ဘူး..
အားေပးစကားေတြနဲ ့ အားေပးအႁပံ ုးေတြ မရိွခ်င္ေတာ့ဘူး....
ႏံြအိုင္မွာ လန္းဖို ့အတြက္ ငါဟာ" ၾကာ"မဟုတ္ဘူး....
ဒီလိုနဲ ့ သတင္းဆိုးေတြ ၾကားကငါ တစ္ေန ့ထက္တစ္ေန ့ ငါမုန္းရမဲ့လူေတြမ်ားလာတယ္..။
ငါ့ဘ၀ရဲ ့ အေရးပါတဲ့သူေတြ တၿဖည္းၿဖည္းေသဆံုးကုန္တယ္...
အထီးက်န္မႉအတြက္ ယံုၾကည္ရမယ္ထင္ခဲ့တဲ့ ေမတၱာတရားေတြနဲ ့
အခ်စ္ကမ ၻာမွာရွာခဲ့ ၿပီးၿပီ...
ခု အမုန္းကမ ၻာမွာ ရွာမယ္...
ကိေလသာအစံုမရိွတဲ့ငါ ဓားေတြ လွံေတြ ကိုင္ေတာ့မယ္...
ဒါေၾကာင့္
ဘယ္အခ်ိန္ ဘယ္ေနရာမွာ ဘာေတြၿဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုတာကို ေမ့ပစ္ရမယ္....